Gdy XIX wiek dobiegał końca, kilku wynalazców prowadziło niezależne prace nad stworzeniem własnej kamery i urządzenia, które mogłoby odtworzyć zarejestrowany przy jej pomocy obraz.
Prawdziwą rewolucją okazał się dopiero kinematograf, który w 1985 roku opatentowali bracia Lumière i to oni uznani są za pierwszych twórców w historii kina. 28 grudnia 1895 roku zorganizowali pierwszy publiczny pokaz filmowy, który odbył się w Paryżu. Pokazali kilka krótkich filmików: m.in. "Wyjście robotnic z fabryki w Lyonie”, ,,Śniadanie”, ,,Polewacz polany” i ,,Wjazd pociągu na stację w La Ciotat”. Datę tę uznaje się oficjalnie za moment narodzin kina.
Początkowo sądzono, że filmy nie mają przed sobą żadnej przyszłości i są jedynie chwilową rozrywką. Dość szybko jednak okazało się, że ruchomy obraz ma być jedną z najważniejszych sztuk XX i XXI wieku.
Wśród pionierów kina nie zabrakło też Polaków. Pierwszymi polskimi realizatorami filmowymi na przełomie XIX i XX wieku byli: Kazimierz Prószyński – konstruktor i wynalazca pleografu – kamery i projektora nowocześniejszego niż kinematograf, filmujący krótkie scenki rodzajowe z życia codziennego Warszawy (Ślizgawka w Łazienkach) oraz Bolesław Matuszewski, który realizował krótkie filmy dokumentalne (m.in. z wizyty cesarza Wilhelma II w Peterhofie w 1897).
