W pierwszym odczuciu film wydaje się być
jedynie ciągiem obrazów i dźwięków. Na ekranie widzimy aktorów, słyszymy znane
lub mniej znane utwory muzyczne. Kinematografia to sztuka zespołowa – reżyser, operator
zdjęć, montażysta, scenograf i wiele innych osób bierze udział w procesie
twórczym. Opowieść przedstawiona w filmie jest natomiast dziełem scenarzysty,
którego możemy nazwać jego projektantem. Im większa jego znajomość sztuki
filmowej, poparta dodatkowo twórczą wyobraźnią tym jego osoba, w procesie
powstania obrazu, staje się niezastąpiona. W momencie, kiedy pomysł
zaczyna przybierać kształt scenariusza rozpoczyna się długi proces jego
krystalizacji. Gotowy film wyraża określone koncepcje, scenariusz zaś jest ich
pierwszym zapisanym wyrazem.
Scenariusz więc to materiał literacki opowiadający
fabułę dzieła. Zawiera dialogi, opis akcji, postaci, miejsc i czasu. W
odróżnieniu od dramatu, nie jest samoistnym utworem, ale stanowi etap w przygotowaniach,
który może ostatecznie ulegać zmianom w trakcie realizacji. Jest on poniekąd
zawieszony między dwoma sztukami: literaturą i filmem, dlatego też przez wielu,
rola scenarzysty ogranicza się do pracy rzemieślniczej. Stanowi on jednak
bardzo ważną rolę w procesie pozyskiwania środków na realizację oraz ma wpływ
na działania innych twórców filmu.
Scenariusz posiada kilka odmian, które funkcjonują
w procesie jego powstania. Jedną z najważniejszych jest nowela filmowa, czyli jego
literackie streszczenie w formie opowiadania. I to właśnie literackość różni
obie te formy. Nowela jest gatunkiem o wiele bardziej autonomicznym, ale
niestety w ostatnich latach można dostrzec, że coraz rzadziej się z niej
korzysta.
Inną odmianą scenariusza jest treatment, który
stanowi próbną jego wersję rozpisaną na poszczególne epizody i sceny. Jest on
materiałem obszerniejszym niż szkic pomysłu, ale zdecydowanie mniej rozbudowanym
od noweli. Ważna w procesie tworzenia scenariusza jest także tzn. drabinka,
która wprowadza logiczny podział opowieści i projektuje właściwy przebieg
akcji.
Scenariusz właściwy jest docelową formą
pracy nad scenariuszem. Zawiera on rozwiniętą, finalną wersję projektu, która
stanie się opowieścią w formie ruchomych obrazów. Dzięki temu mamy możliwość
poznania bohaterów, scenerii, kostiumów czy czasu i miejsca akcji. Kiedy praca
scenarzysty się kończy, scenariusz zostaje nadal tworem otwartym na zmiany. Podlega
on licznym ocenom. Między będącym punktem wyjścia pomysłem na film a ostateczną
wersją ekranową istnieje długa seria przemian i korekt. Scenariusz pełni bardzo ważną rolę, ponieważ pozwala
doskonalić projekt oraz jest impulsem do działań na wszystkich szczeblach
produkcji filmowej.
Biblioteka Szkoły Filmowej w Łodzi utworzyła
cyfrową bibliotekę scenariuszy filmowych do pobrania za darmo!
Zapraszamy serdecznie do czytania! Link do strony TUTAJ.
BIBLIOGRAFIA:
Hendrykowski M., Scenariusz filmowy. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu
im. Adama Mickiewicza, Poznań, 2016, ISBN 978-83-232-3129-5.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz